Bir yürek çağrısı bu
Zehir zembelek gecen günlerde
Yokluğun berbat halde kapalı kapılar
Ardında sana hasret icim yanıyor
Ormanlarca ürperiyorum
Biliyormsun bugün yine seni düşündüm
Hic şehirde kavuşamadım sana
Hic bir sokakda cadde de kavuşamdım sana
Adını koymadım hici bir sevdaya
Sığamadım bir yere isyan oldu icimde dert
Şirrlerde kavuşamadım sana
Uzandığın ellerinde tutamadım sana
Kaybettiklerimin arasında en çok sen özlüyorum
Alıştım her şeyi kaybedince
Boğuluyorum uykularda kan ter içinde uyanıyorum
Aslında tam da unuttum her şeyi derken
Hayalin gitmiyor gözümde
canım çok yanıyor
Biliyorum sevdamız aşkımız
Kelebek ömrü kadar kısacıktı
Ve ben seni ilk sevmelerde yetirdim herşeyi
Kelebek senmiyidin
Yoksa ben ömrümüydüm
Anlatmak kadar imkansızdı
Kendine İyi bak
Bakmaların
En güzelinden
Bak Kendine
Bak olur geri dönersem
Şahyet sen de bıraz
Kentin kayıp icinde saklı aşkım
Sisli puslu gözgüzü görmeyen
İnsalar icinde
Yolların sonu sisli havada yürürken
Yanımda sen gectin sandım
Kokun yabacı gelmedi
Kerbalayım Sevgilim
Suya sana hasretim
Fıratın Nehrinden
Gelen Abbasım
Yaralıyım
Kollarım Kesmişler
Senin Kimler Küstürdü
Ki Bu Şehrile Savaşıyorsun
Ayrılıkları Silah Gibi Kullanıyorsun
Kırdığını Döktüğün
Neler Neler Var Arkanda
Sana Kim Ne Yaptın ki
Kırık Aynalardan Savaşmaktır
Hayat
Şaşırsın
Hagisini Toparlaçağını
Bir Araya Getirsen de
Gözlerindeki Yaşlar
Hayel kırıklığıyla dolu koskoca
Ömür az ağlamadım gidişini arkasından
Kıyamet gibi hisetirdi ama sen helal olsun
Öyle bir gitinki
Ben bile hayran kaldım
Gidişine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!