Ruhumu Bırakıyorum
Boşluğuna
Ses Cıkarmadan
Uslu Bir Şekilde
Herşeyi Kabulenirken
Sen de Vazgeçmek
Okadarmı Uzaga Gitin
Rüyalarıma Bile Gelmiyorsun
Saatlerimi Bile Gecmek Bilmiyor
Kalbım Acılar İcinde Kacmak
Ceketsiz Bu Şehirden
Gecmişim Kirli Sabıkalı
Keşke Saatleri
İkimiz İcin dursaydı
Uyandığmızı Zaman
Yatağımızda
Mahsun Bir Şekilde
Birbirimize Saatlerce
İkimizde Şaiirdik
Onlarca Sayfaları
Katletmişdik
Kalemler Kırmıştık
Uyamamıştık
Bu şiirde Kavuşuruz Diye
Sevgili Seni Her Koşulda Yaşayacağım
Yıldızlar İcinde Yıldız Saklayıp Öyle Yaşayacağım Seni
Gözlerimden Yaş akmayacak Ve Kımse Bunu Tadına Varmıcak Kimseler Yıldızlar Gibi Görmücekler Seni
Cok Alevli Olmucak senin Aşkın
Ben Cekiyorum Ben Bilirim Seni
Kimseler Nasıl Olsa Saklanbac Gibi Aşkımızı Duvarını Bilmicekler Durmadan Köşeleri Değiştiriyorum
Öyle yanlızım ki sığmıyorum geceye
Bedenim esir düşmüş
Avutmuyor istanbul beni
Yollar kaldırımlar caddeler
Ben sen de alı koyan
Ne varsa hepsi yaktılar canımı
İstersen Yolun Ayrılık Olsun
İstersen Uçurum Olsun
Ama Unutmaki Yoluna Cıkarsam
Bana Bir sarılma Borçlusun
Her Gidişi İcin
Artık seni yazacak seni anlatacak
Satırlar bulamıyorum ne acı ne öfke
Soruyorum kendime neden ben ve neden sen
Sorularıma cevap bulamıyorum
Ve yazıyorum
Bazen kızıyorum gitmene bazen de cok sevdiğim yazıyorum
Seni Öyle Buldum ki
Hic Birşeye Güvenin Yokdu
Ne insanlara Nede Aşklara
Yabancı El uzatana Dostca
Nede Yanlız Kaldığın Şehrine
Korkuyorum Seni Kırmaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!