ders bitti,
dağıldı çocuklar
ite kalka çıktılar sokağa
şehrin gürültüsü doluyor içeri,
açık bırakılan kapıdan
toz camları örtmüş
insan siluetleri gelip gidiyor önümden...
ders bitti, kahvem pişiyor ocakta
bir sigara arıyorum dumanını yele verecek
ve son açılan yarama bakıyorum,
sargı bezi kanlanmaya başlamış
hırsız öldürmeden çalmış, sandığımdaki oyuncaklarımı...
ders bitti, karşı manav meyvelerini çıkarmış tezgaha
önünde mavi renkli iş önlüğü
bir mahkumun avluda olta atması gibi
tezgahın önünde bir gidip bir geliyor;
çocuklar geçti az önce, el salladılar
el salladım, dudağımdaki küskün bir gülüşle...
ders bitti, gemiler görüyorum son yolculuğa hazırlanan,
insanlar görüyorum, sağına soluna bakmadan
ayaklarının tozuna karışan;
çocuklar görüyorum mavi gökyüzünde,
kuru ağaçlar görüyorum, büyüklerin yitik hayallerinde
her gün sonunda temize geçiyorum hayatı
sevginin ak pak sayfasında...
biten ders,
başlayan akşam
ve pencereni açtığında yalnızlık;
gece oluyor en son seni karşılayan
pencerenin pervazına dirseklerini koyduğunda!
ders bitti
ziller sustu
tahta silindi
tebeşirler yenilendi!
12/04/2005-18:37
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 9.7.2006 01:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!