Derman Bar Şiiri - Nil Alaz

Ey aşk!
En sonunda
Defterini dürdüm

Senin Rabb’ın kimdir?
Balkır sağanaklarında ıslak
Dostluk ve sevmek

Hüzünleri bağışla - yalım
Onlarca kayıtların, mezarların
Üstü açık kalmış

Kutsuzlaşmış uzaklık
Yollar ve merdivenler
Ayrılmış gül ve yaprak

Biliyor musun?
Nehirim denize döküldüğüm yer
Derman bar

Güneşimi ver ey ayvaz
Dök başımdan aşağı kor şarap
Borcumu alacak hesabına yaz

Hele can bağırmak özgürce
Kral ve as cilası sövmek
Gözerimi bulut küfelik

Kurtulmuş san hatlar, çizgiler
Şimdi bitişmiş, bin bülbül şakır
Alnının önüne düşmüş yanık saçların

Sevgili ser’ deste soyu sopu hazlar
Rüzgâra karşı tek yürümek iyi gelir
Geçilir, gidilir bir muhteşem şahrâh