Derman Şiiri - Hüseyin Muşmal

Derman
Derman aradım derdime,
Derdim bana derman imiş.

Giremezdim hiç yurduma,
Meğer ölüm ferman imiş.

Düştü sandım yar ardıma,
Bilmem kime kirman imiş.

Ah gelmedi hiç yardıma,
Gönlü karman çorman imiş.

Emir verdim ben orduma,
Şu nefsim bir orman imiş.

Yürü dedim ben kurduma,
Meğer aslı sarman imiş.

Girdiğimde kırk dördüme,
Artık vakit harman imiş.

Eşrefoğlu gel virdime,
Senin gönlün erman imiş.