DERLER
Düştüm bir sevda eline
Sakız oldum el diline
Davul bile dengi dengine
Çalarda çalar derler
Köle oldum ben aşkına
Dönmüşüm bir şaşkına
Acı ne olur Allah aşkına Efendi köle satarda satar derler
Bir deyil bincan kurban gözüne
Emeret fedadır bu can birtek sözüne
Kurban olduğum melek yüzüne
Boyunu selviden almışta almış derler
Biter birgün verilen süre
Dönersin sararmış güle
Hasret kalırsın hoş bülbüle
Baykuş gibi her köşede öterde öter derler
Gül yetimi der gönlüm etme ne olur
O’peşinden koştuğun hayal olur
Sadece dermenın ölüm olur
Ölmeden mezara girde çık derler
GÜL YETİMİ
Kayıt Tarihi : 22.11.2017 09:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"El diline düşmeden, gönül dilinden düşmezsin!"
Kanun gibi sözler söyleyen, kitap gibi bir hatundu...
Gül Hatun da demiş... Ne de doğru demiş...
"Ölmeden mezara gir de çık" diye...
Ama ben bilmiyorum ki, hangi gönül benim mezarım?
Gül Yetimi hep söylesin...
Es'siz, duraksız söylesin sözünü "aşk" adına...
Bir yetim Gül de... Her daim dinler olsun O'nu...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (1)