Derinlik İlkesi Şiiri - İhsan Arı

Derinlik İlkesi

Kalbimde çatlattığım çekirdeğin, biçime dönüşmesidir güzelliğin.
Kaç söz çeşitliliği, kaç ışık değişkenisin?
Sıfatladım.
Gözümle, elimle, tenimle, tinimle tanıdım.
Çağırgan bir haz, devingen bir şehvetsin ki biçimlerden sıyırdım.
Kopardım düşlerden.
Tortop bir acı, koca bir ağırlık, darası kalbim ediyor.
Biçimlere teslim, yenik bir huy’halim, hay’alim anlam içinde (gidişinin) .
Buzun görkemli kalıcılığı bir yalan eylem.
Uyur mu su düşman?
Canımda cam çiçekleridir aşk, sen gelince erir.
Kalan dil tortusu birkaç harf.
Bir fakir şiir…
Hanginizden vazgeçeyim?
Hazzın anlamı ne?
Biçimlerin, renklerin, gülüşlerin anlamı ne?
Hacmin etmiyor, en, boy ve derinlik… Göçü gösterir.
Gittiğin yer, boşluğa karışmayan boşluk.
İçi de, dışı da tanrı…
Ölü şiirler asarım can suretinde.
Çektim aldım güzelliğin eklerini.
Talan bir karaçiçek tarlası kalan.
Yalana benziyorsun.
Kaldırıyorum derinliğini perspektifin, felsefesini estetiğin.
Bir. (nokta) ediyor onca kitabın özeti.
Noktamsın, bütün duygularımın geçtiği sevgimin kümesi.
Güneşimsin yani karanlığımın derinlik ilkesi…

2008.03.04
www.art-arinim.com