Derinden Kopan Bir Yalnızlık

Engin Emre Çeken
58

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Derinden Kopan Bir Yalnızlık

Yazık olacak aşka
Tükenişine günler kaldı
Sen
Son defa olsun
Bir kez ara
Sor beni
Allah aşkına

Dertlerin çözümü yok
Olanlara söylenecek bir sebepte yok
İlle de mantığı mı olması gerek?
Bir can değil mi sevdiğim?
Sevmek için kural mı var?
İçimdeki benlik ne söylüyorsa
Ben onu yapıyorum.

Haydi, al ruhumu
Sende kalsın duygularım
Bak bakalım
Sen nasıl sevmeyeceksin kendini
Nasıl düşlerinle süslemeyeceksin
Senin olduğun geceleri nasıl kabul edemeyeceksin?
Nasıl yaşayacaksın uçurumları görmeden?
Yalnızlığı tanımıyorum diyerek
Nasıl haykıracaksın hayata?

Kendim diyip sevilmeye sevilmeye
Nasıl sevebileceksin insanları?
Herkesi sen diye göreceksin
Yemeğin boğazında kalacak
Her adımın içine dert olacak
Boğazın yanacak
Kokunu duymuyorsun diye
Bazen
Boğazın yırtmak istercesine
Haykıracaksın hayata

İşteler olacak sözlerin
Belkiler olacak günlerin
İşte duygularım sendeyken
Bunları yaşayacaksın
Olduğun şehirlerde yaşamak isteyeceksin
Baharlara aldanıp
Her zaman bir kış yaşayacaksın
Buz gibi
Olan vücudunun
Hiçbir zaman ısınmayacağını göreceksin
İşte yaşanmaz diyeceksin

Olsalar boş bundan gayrı
Ben bunları dilerken
Olmayacağını biliyorum
Bir saçmalık olmuşum ben
Herkesin aklında paslı bir çivi olmuşum
Sahte bir sevgi
Sahte bir dostluk
Olmayan bir aşk olmuşum.
Ben yaramaz bir erkek olmuşum
Yuvasız bir can
Sahipsiz bir vücut olmuşum
Tesiri olmayan bir dua
Bekleyeni olmayan bir divane olmuşum
Elleri kırık
Düşünemeyen
Sözlerin hükümdarı olmuşum
Tahtı hiçbir zaman olmayan
Ben bitişini veren bir ağıt
Hiç beğenilmeyen bir beste olmuşum
Ayrılık olmuş adım
Ulaşılmayan aşkların defterine yazılan
İlk ad ben olmuşum.

Derinden kopan bir yalnızlık
Gecelerin tek uykusuz olan düşü olmuşum
İstediğim rüyaları
Kendime uyarlayarak
Her uyanışımda
Yalan söyleyen bir adam olmuşum
Yalancı olmuşum
Doğrularıma dahi inanmaktan korkan titrek bir can
Kendi gölgesine dahi güvenmeyen
Bir insan olmuşum

Şimdileri al bir defa
Düşün!
Hayal edebilecek misin beraberliği?
Yalnızlığı kaldırabilecek misin yıllarca?
Paylaşmayı dene bir defa
Bu yükleri atabilecek misin?
Tenine dokunmayan bir el olmadan
Rahat uyuyabilecek misin?

Dostların el çektiği
Vefasızlığın yazıldığı her günde
Yaşamayı sevebilecek misin?
Binlerce beklentinin içinden
Bir tane aşkı zannedip
Kör misali
Umursamadan götürebilecek misin hayatı?

Bir şeyler var diyip
Her sabahta kalbini yoklayıp
İyisin diye telkinlerde bulunarak
Yenebilecek misin bu dünyayı?

İçindeki ruhu besleyip
Bir gün daha yaşamak için
Kıvranırken gündüzlerde
Her gecenin de
Binlerce güne bedel olduğunu hissetmeden
Övünerek bakabilecek misin hayata?

Gençliğin cilvelerinin birer birer yok olduğunu görünce
Hayallerin yalan olduğunu
Yeminlerin cezasının geldiğini görünce
Bir yanda canın
Bir yanda aşkın
Hangisini seçebileceğini bilmeden
Durabilecek misin?

Hâlbuki ayrılığında ağıt oldu gözlerim
Gözlerim dalıp gitti uzaklara
Anlattıklarım kolay gelir belki sana
Çünkü ben sevdim seni
Sen çekmedin
Ben çektim ayrılığı

Hâlbuki ben ağlıyorum şimdi
Arkamda sefil bir mazi
Hummalı bir isyan var içimde
Bedenimi çiğniyor her geçirdiğim cinnet
Her sensizlik de
Biraz daha yıkılıyorum.

Oysa koparmam gerek bu aşkı bağlayan zincirleri
Seni hatırlatan her şeyi silmem gerek
Umutsuzların şehrini terk edip
Yalan bir aşkın süzüldüğü parmaklarımı
Kırmam gerek
Seni yazmamak için

Kalbimi son kez açıp
Sonra seni bir defa daha severek kapatıp
Elveda diyerek
Ne kadar uzak olan bir yer varsa
Orda yaşayıp gitsem

Dilime pelesenk ettiğim keşkeler
Bir defa olsun gerçekleşse
Buyur ettiğim yüreğimi kapatırken
Yok, olan en son aşk söylencesi
Yine sen olsan
Unutmaya çalışırken
Her zaman ki gibi
Açık bir kapı bırakmasam
Sözlerimi tutup
Bu sefer
Sonsuzluğu beklemek olsa vazifem

Yorgun umutları bir yana atıp
Serzenişlerimi göklere savurup
Sensizliği sonsuza gömerek
Yeniden doğup
Yaşayabilsem

Hiç tanışmadığım gururumla
Sensizliği konuşabilsem
Güveni üzerime alarak
Ayaklar altına serdiğim aşkı
Başka canlara hediye etmek için
Bekleyen bir can olsam
Unuttum diyen bir erkek
Ve hiç üzülmedim diye
Gözlerimin ışıltısıyla
Kararan dakikalarımı
Gündüzlere çevirebilen
Bir can olsam

Ya da yolculuğa çıkmadan
Aşkımızı yaşadığımız şehirde
Attığımız her adımı
Çürütebilsem düşlerimle
Maziden çalabilsem gizlice
Yaşadığımız yılları

Sarıldığımız o anda
Şahit olan her şeyi
Birer birer yok etsem
Gerekirse nefsimi yok edip
Şehit edası versem
Bir daha sevmemek için
Ölmeden önce
Nefsimi, heveslerimi öldürebilsem

Ve bir kalem olsam
Yeniden yazsam geçmişi
Her anıyı yeniden yazsam
Bir sen olmasan
Ya da
Olsan da
Mazimde olman için
Kavuşmuş iki aşığın
Yalancıktan hikâyesini yazsam
Bu âşıkların yıllar sonra ayrılacağını
O günden birbirlerine itiraf ettirebilsem

Canımı alan gözlerine
Hiç bakmasam mazimde
Ya da yıllarca yaşanan aşkın
Sadece 2 günde doruklara çıkarmadan
Hiç bir şey konuşmamışçasına
Yeniden yaşatsam sevdayı
Ya adım attığım gurbet şehrinde
Hiç tanıştırmasam bu âşıkları
Öylece bitip gitse
Sadece dostluklar olsa mazimde

Kokunu yok etsem
Âşık olmamak için
Bu kadar maziyi silmek daha mı kolay gelir bana?
Bilemem
Ayrılığından daha kolay gelir
Herhalde
Yolculuğa çıkmadan önce
Her şeyi kabullenip
Yanına gelip zorlasam mı?
Bu kadar yıldan sonra
Gerçek olur mu hayaller
Bu da imkânsız
Biliyorum

Engin Emre Çeken
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 23:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Cihan Uydur
    Cihan Uydur

    abi yine alıp götürdün beni.... helel olsun sana...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Engin Emre Çeken