derinden izler bırakmıştın,
hafif bir yagmurla.
yağan karlarla
esen rüzgarlar la.
nasıl da silinip gitti cananım,
yakmıştı bakışım gözlerini yakmıştı,
derinden,
sebepsiz kapayıp, açtığında da.
başka yere baktığındsa
başka kişiye baktığında
nasılda sönmüştü bakışlarındaki yakışım.
titremişti tüm bedenim,
bedenine sarılırken,
ellerinden tuuğumda
tenine her temasta
titreyen ruhumun
şimdi neden duygusuzlaştığını
anlarken
ruhuma dokunan bıçak kesileriyle
derinden izleri siliyordum ben.
Kayıt Tarihi : 8.1.2015 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/08/derinden-izler.jpg)
Evet... Ruhta bıçak kesileri oluşması doğaldır bu koşullar altında. Silinmeyi hak etmiştir çoktan. Kutluyorum şiiri ve sizi Atilla bey.
HÜZÜN VE SİTEM HARMANLANMIŞTI ŞİİRDE.
Nicelerine. Esenlikle...
TÜM YORUMLAR (1)