Derinden İniltiler Şiiri - İsmail Uysal

Nazenin, bulutları boğan yağmurdu gecen
Öldürdün, eyvallah da naaşıma ne yaptın?

Anasız yavru gibi üşüyor su damlası
Tuzu suyunu yutmuş, gözyaşıma ne yaptın

İlkbaharda gözüm yok, yazım da senin olsun
Sonbahara ne yaptın sen kışıma ne yaptın

Serde akıl kalmadı, dilim kalbime küstü
Sen sineme can veren savaşıma ne yaptın?

Çocukluğuma kıydın sadece bana değil
Simsiyah önüm ardım , bakışıma ne yaptın?

Gözlerimde güzellik vuku bulurdu evvel
Rengi kaldı sadece gülüşüme ne yaptın?

Kurak düştü yurduma, mevsimsiz göç başladı
Göğümü şenlendiren son kuşuma ne yaptın?

Her bir uzvumdan figan yükseliyor semaya
Bin bir dertle bin yıllık susuşuma ne yaptın?

Asırlık öykülerden türküler devşirirdim
Geceme kabus çöktü sen düşüme ne yaptın?

Ne yaptın ey sevgili, beni sensiz bıraktın
Kalakaldım, öylece, bir başıma, ne yaptın?