Derince Şiiri - Ahmet Canbaba

BİR SU VER

Gözlerine bakıp kınalı elden

Yerine kalaylı tastan bir su ver

İsmini sayıklar düşürmem dilden

Susamış sevgine hastan bir su ver

Son bir kez ellerin elime değsin

Kulağımda kalsın son kez bir sesin

Biliyorum artık görmeyeceksin

Kurudu dudağım yastan bir su ver

Fayda yok geçmişi anıp övmenin

Azabı böyle mi çıkar sevmenin

Bir de öldüğümde ardımdan benim

Yazılsın ne olur destan bir su ver

Tüm dostları bir araya getiren

Bir dert ki sevgiyi yiyip bitiren

Gönülden gönüle haber götüren

Hizmetinde gönül postan bir su ver

AHMET CANBABA

DERİNCE

Fazla tamah etme biter eldeki
Bulgur Tosya’ya giderken pirince
Bir düşün özünden çıkmış güldeki
Dağılan kokuyu rüzgar esince

Sözüm size çevrenize bakının
Bir nasihat kalp kırmaktan sakının
Yıllarca görmediğin bir yakının
Mutlu eder düşlerine girince

Gün gelir yaşlılık tak kapınızda
Takat biter bir gün kesilir hızda
Kekremsi bir tat bırakır ağızda
Bir meyve ki yenir ancak erince

Kimisi sırtını yaslamış dağa
Kimi yerde hakim her şeye ağa
Orada tarumar olmuş bir doğa
Burda şimdi her şey yerli yerince

İster gelecek ye ister gün yaşa
Öyle çok şey var ki gitmeyen hoşa
Çıkmak mümkün değil çabalar boşa
Bir girdabın içindeyim derince