Bir Simitçi...
Yıllardır simit satarken şaşkınlığa uğrar...
Sıradan bir gündü her sabah...
Sıradan bir gündü o sabah...
Taptaze simit poğaça...
Derken, sıradaki müşteri çağırır yine...
Sahildeki yazlık siteden seslenir bir kadın,
Simit alacaktır torununa...
Geri döner simitçi, eve...
Her zamanki gibi...
Torununa seslenir kadın;
"–Günlerdir simitçiyi bekliyordun, simitçinin bayramını kutlayacaktın. Şimdi kutlayabilirsin."
Dört beş yaşındaki,
Kumral,
Gözleri ışıl ışıl bakan,
Üzerinde siyah bir elbisesi olan,
Hanım hanımcık bir kız çocuğu utandı önce,
Çekildi geriye,
Çekindi belki de...
Halden anladı simitçi;
Diz çöktü, oturdu ve
Çocuğun seviyesine indi...
O an,
Çocuğun konuşmasını istiyordu simitçi,
Çocukla diyalog kuruyordu...
Sessiz bir iletişim sağlandı, sanki...
Az önce utanan o minnacık melek;
Geldi, simitçinin boynuna sarıldı...
Kucakladı simitçiyi o minnacık kollarıyla...
Başını okşadı simitçinin,
Kendinden geçti simitçi; şok geçirdi...
Kendini unuttu simitçi, neye uğradığını şaşırdı...
Hemen ardından;
O hafif sakallı yanaklarından öptü simitçinin...
Kendine gelebildi simitçi, toparladı...
Başını okşayamadı onun,
Onu öpemedi, kucaklayamadı...
Kadın da donakaldı belki de...
Zaman dondu, an dondu...
Hemen uzaklaştı o küçücük çocuk...
Simitçi, kendine geldiğinde ayağa kalktı...
"–Bu çocuğun içinde derin bir sevgi denizi var..." diyebildi sadece...
İki simit aldı kadın, alışverişten sonra kapı kapandı hemen,
Ayrıldı simitçi kapıdan; doluydu simit sepeti, satılacak simitler, yapılacak kahvaltılar vardı daha...
İnsanlar bekliyordu simitçiyi,
Hayat devam etmeliydi...
Olaydan sonra...
Şoka girdi simitçi,
O olay aklına geldi her gün...
Ve düşündü;
"–Bu çocukta nasıl bir kalp var?
Bu derin sevginin kaynağı neydi? ..."
Belki çocuk da düşündü, ne yaptığını...
Belki de mutlu oldu...
Hayalleri gerçekleşti belki de,
Günlerdir bu olayı canlandırdı o küçücük dünyasında belki de...
Dünyanın en mutlu çocuğu oldu belki de...
Hayat onun, cennet onun olmuştu belki de...
Allah var yukarda,
Allah'ın rahmeti var yukarda...
O rahmet ki kalpleri kuşatmıştır apansız...
Allah'ın rahmetinin damlasıdır sevgi,
O sevgi ki derindir; çok derindir...
Kayıt Tarihi : 25.9.2019 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Simitçinin (geçmiş) bayramını kutlamak isteyen bir kız çocuğunun, simitçinin boynuna sarılarak duygularını sessizce ifade etmesi anlatılıyor. Bu olay gerçektir!
TÜM YORUMLAR (1)