Derin Sessizlik Şiiri - Yorumlar

Lastik tekerlekler altınca tüm çıplaklığım öldürülüyordu
Bankta unutulmuş günlük gazeteye tabi idim
O sarıp sarmalayacaktı unutulmuş bir köşede eriyen kanlarımı.
Nasıl da buzlarından tek tek ayrılıp haykırıyordu"Ölüyoruz! "diye.
Hemen yanıbaşımda bir kavak ağacının çıplak dalları arasına sıkışmış
Sonbahardan kalan tek bir yaprağın rüzgarın cazibesine aldanıp düşmesi gibi
"Anne içiyorlardı beni"diyememek miydi, asıl canımı yakan,yoksa ölmek mi?