yakıp geldim, yıkıp geldim
dağları ezip geldim
kefenlerden geçip geldim
dönülmez yeminler ettim
saçlarıma kına yaktım
adım benim kurban benim
ne giderim, ne dönerim
bu vazgeçilmez derin savaş
yüreğimden nefret damlar
kin ile köpürür sesim
yeri göğü inletirim
aldığım her can öcüm benim
bilsem sonum ölüm benim
kara toprakla doluyum
kesseler akmaz kanım
damar damar çoğalırım
ne giderim, ne dönerim
bu vazgeçilmez derin savaş
tuzak kurmuş düşmanlarım
kurşun yağmuruna tutulurum
içim dışım yara benim
Çanakkale’den öteye gider miyim
bu utancı taşır mıyım
bu vatanı verir miyim
sağım solum canım benim
atam yurdum yarim benim
ne giderim, ne dönerim
bu vazgeçilmez derin savaş...
01.VI.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 12.7.2009 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!