Derin Şafaklardan Uyandırıp Aşkı

içimde mevsimsiz yağmurlar..

delişmen göz yaşların
kurşun gibi iner mısralara
ve kurşun gibi dağılır uykularım

şimdi nasılsa çözülecek
bir bir çocukluk düşlerim
beyaz atlı prensten zümrüt-ü anka’dan
kafdağı’nın gül kokulu teninden

ağır uykulardan
derin şafaklardan uyandırıp aşkı
bana arta kalan düşlerimi ver

kafdağı’ndan alıp çocukluk sayfalarımı
düşler ülkesinde gezinen bir seyyah ol
güneşi selamla
aşkı topla yeryüzünden
sonra dağıt verimli iklimlerden geç
kadın olsun çocuk olsun mevsimler
düşler uyansın
sevda çiçekleri açsın damarlarımızda