Derin Nefes Şiiri - Yılmaz Erbay

Öyle sıradan bakmaz insan
Bakar ama bazen görmez
Göremez fırtınanın içinde
Kalan gül bahçesini
Hani sessiz bir çığlık gibi
Beynini tırmalayan düşünceleri
Söyleyemedikleri gibi...

Öyle sıradan yürümez insan
Yürür ama bazen hissetmez
Anlamaz yüzüne vuran esintiyi
Hani başındaki sevda yeli gibi
Tuhaf ve anlamsız duygularını
fark edemediği gibi...

Öyle işte kelimelerin yetersizliği
Susmak bir yana hareketsiz bedeni
Hayat mı seni içine çeken
Yada her çekildiğinde içinde biten
Her ne varsa hareket eden
Durmayacak.
Sonu hiç olmayacak gibi...

Hani gözyaşının bittiği
O kederin kalbini yaktığı
İçine kapanmasını kurtuluşu bildiği
Susmayacak isyanı dindirmek mi
Yada bir çığlık ile diriltmek mi
Ölüm bizde bağımlılık
Sigara gibi...