Derin Mevzu Şiiri - Yorumlar

Ne ilerisi
Ne de gerisi…
Bu, bir yıkımın
Arka sokakların serserisi…

Tebrikler

Yine acıyı bal eylemişsin gönlünde; ters düz etmişsin her şeyi. Başka bir demden çağıldamış kalemin. Pek çok yaraya parmak basmışsın.Aşk ve aşksızlık aynı anda bu kadar mı güzel işlenir. Hoş geldin şiirin sultanı!

Okunuşu güzel keyifli ama şairin kendi sesi olmayan mısralar diye düşündüm.

Saygılarımla

Böylesine akıcı ve güzel ifadelerle yazılan şiiri bir solukta beğenerek okudum.Bu duygular ne kadar güzel! adeta bir olayın içinde yaşayarak gelmek ve kaleme almak tatlı bir gerçek.Tam
puanla tebrik ederim. Ayrıca sizlere teşekkür ederim.GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ

Güçlü kalemden.. güçlü anlatım
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin

AKILLI OLUP DÜNYANIN KAHRINI ÇEKECEĞİNE;
DELİ OL, DÜNYA SENİN KAHRINI ÇEKSİN…

Dedim sözlerime başlarken.
Şiirin en başından son iki dizesine kadar, yorumum için aklımdan geçen başlık bu olmuştu.
Son iki dize…
Özellikle son dize, biraz zorladı beni…

“Acıya bal bandırdım hey!”

***
Ne kadar aldırışsız, umursamaz görünsek de, dünyanın anasını satsak da…
Velev ki, ana, baba bilmesek…
Kendimize “piç” desek, yetmezmiş gibi “puşt” desek de…

Aşkımızı delice, çılgınca yaşasak…
Yaşadığımızı, insafsızca “göz yaşartan bomba” kıvamında göstersek de…
Ve nihayet, şahit yerine konulamayanlardan olsak, iki şahidin bir şahit sayıldığı gibi yarım sayılsak, bir alana bir bedava satılsak da…

Dünyanın kahrını, sinemizde jilet jilet kanatsak…
Berduşluğa, serhoşluğa vursak…
Utanmaz olsak, ikiyüzlü, sahtekâr, “it oğlu it” gibi densiz, düzensiz; ölçüsüz mizansız olsak da…
“Bela” adım olmasa da, göbeğimi bela bıçağıyla kesmişler; göbek adımı “BELA” koymuşlar, desek de…

Dünyayı düz görürüm…
Benden yüksek başları eğmemden, tıraşlamamdan bilirim…
Bela benim…

Balta saplarından beşiğim…
Ben baltaya sap olamam, sapa balta aramam…
Kıllı göğüslü, balta olan benim…
Lakin sevdama dokundurtmam...
Yüreği yanık, türküsü yanıklardanım…

Kuru bir simidi, bir bardak çaya bandırır yemeyi de bilirim; Yarabbi şükür, doydum demeyi de…
Hayatın her .okuna bir parmak saldım; hayatta her şeyi tattım, bilirim…
Sarışın aşkın hasını da…
Satarım dünyanın ansını da…

Pehhh!..
Adam olacakmışım…
Okunmuşum, üflenmişim…
Bir tek kör babam bildi, gerçeği…
Hem kendimi, hem bilmem kimi kandırdığımı…
Acıya bal bandırdığımı…

Bilirim…

Bilirim de…
Nerdesin sen hayat?
Gerçek misin?
Heyhat!..

***
Feriha Hanım,
Bunları neden yazdığımı inanın, ben de bilmiyorum.
Değişik, bir o kadar da anlamlı ve hayata sitem dolu bir şiir okudum.
Üslup farklı, bakış farklı…
Güzel bir konu bütünlüğü…

Gerçekten bana enteresan geldi, işleniş tarzı ve seçilen kelimeler…

Şimdi yazdıklarımı tekrar okuyacağım.
Hatam var ise okuyanlar af ede.

Tebrik ve takdirlerimle.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla…

Hikmet ÇİFTÇİ
28.01.2012

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Akıcı ve yürekten çok güzel çalışmanızı severek okudum, kutlarım şair yüreği,kaleminiz daim olsun.Selamlarımla.

''Sakın kanma , sen kandır hey''...(!)
''Acıyı bala bandır , hey''...!!!
Kandırmak , şeytan işidir ;
Bu azgın bir insanlık hey...

Kalemi cesur olan şairler ,her zaman favorimdir.
Tebrikler feriha hanım.

Gercekten çok derin bir mevzu. Bizim buralarda yöresel bir deyim var ' ne bilim ana ben kızım ' demiş diye. Bende bir şey diyemedim zira bir satır var ki ne koynum yar gördü diyen. İste o satır susturur bütün cümlelerimi. Yine çok güzeli okudum sayfanızda. Tam puanımla kutluyorum.