Güneş ışığından mahrum bıraktığın, derin diplerin yosun tutmuş, tortulaşmış, matlaşmış, kayalarının diplerine saklayan sen,
Bir martının çığlıklarına aldırış etmeden,
Nedensiz ve sebepsiz hatta sevgisiz yaşamak hiç mi dokunmaz,
Hiç mi üzmez seni bensiz yaşamak, hiç mi çarpmaz o taş kalbin aşk uğruna söylesene?
Derin maviliklerden gelip,
Sığ sularda can çekişmenin ne demek olduğunu bilir misin sen?
Azgın dalgaların kıyıya bütün nefretiyle çarptığı sularda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta