Her gece aynı şey,
Uykusuzluğuma mı yanayım,
Yoksa kimsesizliğime mi?
Uykularını verip, beklersin,
Gelen olmadığı bir yana,
Sen hiç beklenmezsin.
Uykun bastırdıkça,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta