Hayat sarp vadilerde coşup taşan bir dere.
Akar yalçın dağlardan dalgalı denizlere...
Doğar eteklerinden dumanlı yaylaların,
Uzanır zirvelerden deryalara sefere.
Bulandı pak suları her yağmurun ardından,
Her bahar mevsiminde teslim oldu sellere.
Durduruldu barajlar, bentlerle her boğazda;
Nice dar geçitlerde takıldı engellere.
Düştü uçurumlara nice çağlayanlardan,
Savruldu bağrındaki kayalar yerden yere.
Ne zaman ovalara çıktıysa vadilerden, Yardılar yüreğini ettiler yara bere.
Kaybetti coşkusunu nice bataklıklarda,
Bıraktı göğüsündeki dağları düzlüklere.
Gün oldu hayat verdi yemyeşil ovalara,
Gün oldu neşe saçtı masmavi sahillere.
Nice köpüklü sular geçti bu vadilerden,
Nicesi aktı gitti hiç dönmemek üzere...
Şubat 2013
İlyas MemişKayıt Tarihi : 24.4.2020 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!