Kalmak bazen kalabalığın en ücra unutulmuşluğunda.. Ve bazen tutunmak bir yalnızlığa ya da yalnızlıkta yine bir aşka, yeni bir aşka tutulmak kendi karmaşık kalabalığında..
Sağ çıkmak zor olur durulganlık mevsimlerinde. Onlarda iken tutunmak zor gelir hayata. Kendi bilmecesinin cevabı bile olamaz zaman zaman insan.. İnsan insana ağır gelir ya hani; insan asıl kendine ağır kalır hayatta. Hele de bir aşkta..
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta