Kalmak bazen kalabalığın en ücra unutulmuşluğunda.. Ve bazen tutunmak bir yalnızlığa ya da yalnızlıkta yine bir aşka, yeni bir aşka tutulmak kendi karmaşık kalabalığında..
Sağ çıkmak zor olur durulganlık mevsimlerinde. Onlarda iken tutunmak zor gelir hayata. Kendi bilmecesinin cevabı bile olamaz zaman zaman insan.. İnsan insana ağır gelir ya hani; insan asıl kendine ağır kalır hayatta. Hele de bir aşkta..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta