Köylüler gördü, sığırlar duydu.
İmam Veli dayı yattı uyudu,
Görünce dedim, “kör bu kuyu”
Kimseye sesimi duyuramadım.
Kimi “davul” dedi, kimisi “zurna”
Kimide zannetti bozuktur kurna.
Ama kadın bağırdı, “elime vurma”
Kimseye derdimi anlatamadım.
Kuyu önüne oturmuş gençler,
Hepsi çay, kahve, tütün içerler.
Kışın günler kısa, uzun geceler
Kimseye sözümü dinletemedim.
Muhtara dedim ”ne bu eziyet”?
Bu yaptıkları köye rezalet,
Onları kurtarmaz, hiçbir mazeret
Kimseye doğruyu söyleyemedim…
Bilet cebimdeydi, bindim dolmuşa
Haber vermedim dayım Durmuşa
Adam satılır mı üç beş kuruşa?
Kimseye bir söz söyleyemedim.
2023
Kayıt Tarihi : 1.12.2023 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!