Beni en çok senli yanlarım üşüttü.
Ne zaman kabuk tutmak istesem
Kanadın gün boyu, gece boyu
Zordu kabul !
Ama yaşandı bu hikaye
Anlaşılması güç bir cümle kurmuyorum
Seni seviyordum
Her gece yokluğunla yaktığında çıramı
Seni seviyordum
Gelmeyeceğini bildigim halde bekledigimde yollarını
Seni seviyordum
Soğuktu duvarlar, uykusuzdum
Seni seviyordum
Sigaramın dumanına efkar yükleyip
Vuslat ararken kuytularda
Seni seviyordum
Yoktun.
Ben sana yoksuldum
Hatirla...
Şimdi hangi cümleyi kursam sana dair
Önüne pişmanlıklar sıralıyorum
Keşkeleri de bir bir ardına
Acımı dindir demiyorum
Derdimi anla...
Kayıt Tarihi : 21.11.2024 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!