Evlendim yuva kurdum
Asıl belayı buldum
Evde barkta bir şey yok
Düzenli bir işim yok
Ailemden kime gitsem
Azıcık derdim döksem
Cevaplar hep aynıydı
Sen aptalsın zaten
Çocuklarım da oldu
Hayat iyice zor oldu
Dinlemek ister misin
Finali bekler misin
İnşaatlar da çalıştım
Omzumda harç taşıdım
Mevsim kış olunca da
Odun kömür taşıdım
Çocukları sorarsan
İkisi öğretmen
Biri teknisyen oldu
Ne yazık ki onlara
Tadıp tanımadığım
Sevgiyi veremedim
Şimdi yaşım elli beş
Yaşantım böyle geçmiş
Saçlarım bembeyaz
Ağzımda kalmadı diş
Dün doktora gittim
Doktor oğluma demiş
Götürün bunu eve
Kalmamış bunda iş
Öğrendin mi şimdi sen
Onun içindir ki ben
Sinirliyim hiç gülmem
Zaten gülmeyi de
Aslında beceremem
(şiir I. II. III.diye adlandırılmış
olup sırayla okununca bir ya-
şam öyküsü görürsünüz.)
Kayıt Tarihi : 22.4.2006 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (6)