Meylenip hemen pişman olan
Depreşkin heveslerin eli vicdanından uzaklarında
Koynundan kalbini boşaltarak can evsiz
Canan yarsiz
Sokak ortalarında kalan çırılçıplak soğuklara boşanmış
Hayata tutunduğu bütün temel direkler yıkılınca,
Damları çökük cansız bakışlı
Kırgın camlı aynalar..
En yavan yerinden uğranmış zemin kaybındandır insanın
Gelip geçmezlerin durağında acıların tutuşturduğu ateşlere sarılarak
Dert çeken demlerde
Azar azar sancıyarak
En keskin diplere sızanda
Seyfi Karaca.......Ocak / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 1.1.2011 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!