Derd derimi Şiiri - Sevinc Arzulu

Böhtan ile şer atışıb,
Keder ile qem ötüşüb.
Ömrün payızı yetışib,
Başlanıbdır derd derimi.

Araz suyunda lilem men,
Hesret gözüne milem men.
Üreyimde qalıb bilmem,
Kime deyim derd-serimi.

Dağılıbdı cah-celalım,
Her gün artır ah- melalım.
Gel ey menim baş belalım.
Tezce qaçırt derd perimi.

Röyalarım pozulubdur,
Sanki terse yozulubdur.
Ağ alnıma yazılıbdır,
Sile bilmem derd terimi.

Geceleri al eyleyim,
Gündüzleri bal eyleyim.
Tekce Tanrıma söyleyim,
Bunca sonsuz derdlerimi.