Depresyon Şiiri - Dr Yusuf Polat

Bir soğuk gurbet ayrılmak benliğinden
Mührünü vurmuştur karanlık ömrüne
Ne gece gündüzü yakalayıp kucaklar
Ne de güneş aya sarılıp karanlığı yarar

Bir derin korkudur geçmişten beslenen
Mührünü vurmuştur yalnızlık ömrüne
Geceye sığınsan rüyalar uykuna dargın
Gündüze sığınsan gönlün hayallere dar

Anlamsızdır gün doğumu ve gün batımı
Fark etmez aydınlatmış ay ya da güneş
Sığmaz ruhuna tanı konulmayan cesetler
Gözyaşınla yıkarsın gömmeden her birini