Depresyon Şiiri - Ali Güneş 2

Gözlerin kanyor damla damla
Bilirim zordur erimek zamanla
Kimse demezse "nasılsın?"
Sen de çekilirsin kabuğuna

Evde duruyorum, boğuluyorum
Dışarı çıkıyorum nefes alamıyorum
İlaçlarım yokken ben ölüyorum
Kaybolan yıllarım için bir bir ağlıyorum

Tek kelime konuşabilmek ne zormuş
Yardım eden yokken tedavi olmak ne zormuş
Diyemiyorum her şeyin ardından geçmiş olsun
Depresyonun benden götürdüğü ne çok şey olmuş

Hangi düşünce doğru, hangisi yalan bilmiyorum
Yıllardır bir maske takıp geziyorum
Ataklarımda bir sigara iç dediler sakin ol
Kaç sigara içsem de dönen yok

Sabaha intihar ile uyanıp iyi gecelerle uyumak
Her saat başı farklı duygularla boğuşmak
Gözlerimin ışıltısı sönsün istemem
Her sabah farklı bir mezarda uyanmak

İçime oturan taş ne yapsam gitmiyor
Huzurla nefes almaya bile izin vermiyor
Safmışım, hiç önem vermemişim içimdekilere
Şimdi hepsi beni dipsiz çukura çekiyor
Yıllardır çektiklerim içimi bir bir yakıyor