SOĞUK - DEPREM
Kar fırtınasının savurduğu buz tanecikleri değende
Ok gibi saplanırken karanlıkta suratlara
Koyunlara sarılıp yatarken çocuklar
Çukurlar düz tepeler dolmuşken zamanlı, zamansız
Kar altında
Eller eldivensiz çıplak morarmış kan çökmüş parmaklara
Çorapsız kalmış ayaklar altı delik yırtılmış ayakkabıda
Yarı üşümüş yarı yanı donmuş tende
Kar fırtınasının savurduğu buz tanecikleri değende
Toplanmış birikmiş sanki her yerde acı soğuk
Kuru mu kuru olabildiğine keskin sızılı
Gökyüzü delinmiş sızım, sızım titrer insanlar
Soyulmuş ağaçlar kabukları yanarcasına
Toplanmış anlamsız boş bakan kalabalıklar
Kar fırtınasının savurduğu buz tanecikleri
Saplanırken ok misali karanlıkta suratlara
Gözleri çukura kaçmış gençler
Yan, yana sırt, sırta çaresiz
Eller boş yürekler korku dolu
Hem aç hem muhtaç yersiz yurtsuz
Karanlık yolsuz, yolak sız bu soğuk şehirde
Işık arar aydınlık arar
Yıkılmış soğuk karlı duvarlar arasında
Görebildiğince yürüyebildiğince
Soğuk çadırsız yapayalnız yıkılmışçasına
Gök kubbe altında
Hissiz, duygusuz, yarınsız
hamtunay – 0902172210 / Erciş
Kayıt Tarihi : 30.7.2021 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Depremdeki insanların mağduriyeti üzerine kaleme aldığım duygu seli.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!