Adın geçse herhangi bir cümlede,
Merkez üssü kalbimde,
Bir deprem yayılır bedenime,
Ardından büyük bir tsunami gözlerimde,
Her yanım kırık dökük,
Her yer karanlık ışıklar sönük.
Korkutuyor içimdeki bu sessizlik.
İsyana gebe bu hiçlik.
Alışmışken o onursuz gidişine,
Son bir hamle ile alıyorum kalemi elime,
Kalem elimden düşüyor,
Adın kalleşler arasına yazılıyor.
Kayıt Tarihi : 18.3.2012 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!