Deprem ve Bebek Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Toprakta deprem
Mahallede köpek
Ve beşiğinde bir bebek...
1a/:
Sallandı bir sabaha karşı.
Beyaz, sarı ve mavi evler
Ve kentteki tüm mahalleler
Sallandı baştan aşağı çarşı.
Çığlık çığlığa apartmanlar.
Tuğlalar uçuştular boşlukta.
Derin uykularından uyanan
Masum bebekler acı ile ağladılar.
Havladı köpekler, kediler miyavladılar
Ay dede çırpınmakta gölde acı içinde
Yarılırken topraklar
Takla atar tüm evler
Dükkanlar takla atar
Kimi yan yatar binaların
Kimisi de tam yatar.
2/:
Toprakta deprem
Sokakta köpek
Ve beşiğinde bir bebek...
2a/:
Bir anne yıkılan duvarın altında
Can vermede bir anda:
'Yavrum nerde diyerek? '
Ağzından kan gelerek.
3/:
Toprakta deprem
Sokakta köpek
Ve beşiğinde bir bebek...
3a/:
Bir baba çöken tavanın altında.
Yok olmada bir anda:
'Ailem nerde? ' diyerek.
Sesi uzaklaşmada gittikçe,
Derinlerde inleyerek.
4/:
Toprakta deprem
Yıkıntılar arasında bir köpek
Tutup beşiğin peşinden.
Ulum ulum uluyarak
Çabalamada canını dişine takıp
Havlayarak hırıltıyla karışık.
Minik canı kurtarmada.
Sonunda görünür ışık.
Bebek hala ağlamada
Ama köpeğe gülümseyerek.