Deprem Tufanında Sancılı Beden

Soğuk sular gibi her yalnızlığım

'Bir dem gelir gamın deryâsı coşar'

Ya haylazlığım ya da aymazlığım

Bir dem,dağa koşar,tepeler aşar

*
Karanlık kaplıyor her yeri,amma

Çare yok mu feryâd eden ağrıma

Arştaki dumanlar derûn bağrıma

Süzülüp,bedenim kenâre düşer
*

Boz toprağa düşer diye bilinir

İnsanoğlu ; 'beşer' diye bilinir

Allah'a kavuşur diye bilinir

Bakarsın,bir beşer kabrini eşer

*
Vay gönül vay ki vay ! Nicedir hâlin ?

Demedim mi sana, bu çile yolun

Od'larla tutuşmuş sağıyla,solun

Savrula savrula cefâya koşar

*
Deprem tûfânında sancılı beden

Gürültü kıyamet kopuyor cidden

Kara karanlıkta ömür, âniden

Kaderin ucundan yerlere taşar
*

Taşlar,baş üstüne gelmesin,diren

Mâtem haberiyle çalmasın siren

-Fay hattı var- der ya kocaman evren

O ân zeminlere hüzün sıkışır

*
Hâl başka oluyor,hayâller başka

Ruha değen acı olmasa keşke

Dalamazken amber sahralı meşke

Bu şair,her kentin sesiyle yaşar

*
Gökte aya,yele suya diz çöker

Kelâm sancağına ay yıldız diker

Hece,aruz,serbest onca söz döker

Bazen, dil tutulur,dimağı şaşar

*

Medet senden Malik'ül Mülk ,medet Hâyy

Buz gibi bir hava... N'olur beni duy

Boşluğun avcuna al, ruhumu koy

Karanlık titrerken,geceler üşür
*

Bitmiyor bir türlü âfet düşünce

İnleme sesleri kat kat işkence

Yusuf sabrıyla sus ! İnceden ince

Amma,ömür tası acıyla pişer

...Gülnihâl payına tevekkül düşer.