Deprem(sinan ve ailesi)

Gökgürültüsü sessizliği, bizi böyle korkutan
Öyle bir sarsınti ki uykuları kaçıran
Kaçsam mi, kalsam mi, ev darmaduman!
Çocuklarim nerede, hangi odada perişan!

Duvarlar çatlıyor, dünyalar başıma yıkılıyor!
Koşamıyorum çocuklarıma yer kaynıyor,
Üstümde tak, tak fayanslar parcalaniyor!
Kacamıyorum hiç bir yere, yer kan kusuyor!

Allah'ım sabah olmadı, bu karanlık ne?
Kırmiziya boyanmış dünya, bu alevler ne?
Bu yıkım, bu gürültü, yerdeki kan ne?
Korksam mi, kaçsam mi , parcalansam mi bu kararsizlik ne!

Ev yıkıldı,odam paramparça
Üstümde molozlar, bacaklarim paramparça
Bir çocuk ağıdı yan odada,
Sürünsem varamam, duvarlar sırtımda,
Kipirdamak ne mümkün, kanlar sırtımda!

İnsanlar nerede, neden duymuyorlar?
Bu bagirti, bu inlemeler, nerde insanlar?
Herkes mi can cekisiyor?
Ölüm kapıda, sıra sıra azrail yetisemiyor!

Sessiz sessiz sizlanmalar,ağlamalar, çocuklar...
Bagiramiyirum, gidemiyorum, nerde kaldı insanlar!
Her yer mi yıkıldı?
Evime ,çocuklarima neden sıra gelmiyor?

Duman kokusu geliyor yanan nere?
Kim var altımızda, bu sallantı ne?
Bir hengame ki herkes kendi derdine,
Can pazarı var, dünyanın altı üstüne!

Molozlarin üstündeki karmaşık sesler de ne
Kimi ararlar acaba bagiramam,
Üzerimde ağırlıklar, sırtımda kanlar,
Kımıldayamiyorum, yerim çok dar

Anladım, deprem salladı Maraşı!
Gök karardi, yer yarıldı,
İnsanların mutlu yuvası başına yıkıldı
Eş, çocuklar uykuda rüyalar yarım kaldı!

Saatler geçti, gelmedi kimse yardıma
Azrail göz kırpıyor, sıra geldi bana!
Ölemem, kacamamda molozlar sirtimda
Bir kan sızıntısı, kanlar toprakta!

Yerden yüksekti evimiz gökdelen,
Mezar oldu yıkıldı, şimdi ustumuz kardelen
Hesap soramadım kimseden, bedenim kefen!
Ezildik, yol aldık, ahirete ailem ve ben!