Deprem olmalı şimdi /datça HaTıRAsI

.

nasırı çatlarken dünyanın;

deprem olmalı şimdi
oynamayı bilmeyen ellerim düşmeli
birileri küfretmeli
kızmalı

ikindi vakti, ılık sesi deniz kenarında yakalamışken
ırkçılık yapan birkaç salağa, kendi elleriyle kalamar yediren
suyun öte yanı diyen balıkçının yazdıkları;

sormalı acıların hesabını
genç gitmemeli ölümlere
ölüme de sövmeli
ötelerde sevişmelerle

ya hiç sevişmeden ölmek iş mi…

tekrarın kamçısı, sarı sardunya ve ben;

sırtımı verdim
çıkmaz bir sokağa
merak etmiyorum
ardımda olanları
geliyor karşıdan
gerçek olanları

okumayın beni
sesi çıkmaz yangınları
sulamayın koşmalarınızla
düşünmeyin ıssızlığı
ve yalnızlığı
bir gece
iki gece
vakitsizlikleri…

Datça taşlık plaj ve bir duble rakının hatırası;

sarhoşum denize karşı
şerbetçi otu kokuyor yalnızlığım
canı cehenneme bu azlığın…

soğuk içilir bira, denizin karşısında

sene iki bin dört
deniz tutuşuyor
şairin yüzdüğü koyda
palamut bükü sessiz
fırlatılır taş denize
siz geri dönün isterseniz…

uzak adalar ve Halikarnas;

uzaktır bodrum
simi adası karşısı
şiirler okur mümtaz hoca*
yer gök gün sarısı
ekmek şarap sen ve ben*

saatidir şimdi
dile benden ne dilersen
geç kalma
sana kalmaz
akdeniz beni keserken…

17 10 2005

* Sanatçı, aydın mümtaz sevinç / saygıyla...

.