Deprem Gününde Şiiri - Samettin Şenkaya

Deprem Gününde

Kimi yavrusuna kimi eşine
Gözler pınar oldu deprem gününde.
Kimi yalnız kaldı bir tek başına
Sözler elem oldu deprem gününde.

Haneler ayakta gönüller viran
Kaybedilen yakın akılda her an
Duvarda resimler asılı duran
Evler viran oldu deprem gününde.

Ne günler yaşadık beraber senle
Unutmadım seni uyan da anla
Bir an olsun gel de geziver benle
Dünler talan oldu deprem gününde.

En sıcak günlerde buz ayaz kestik
El âlem gezerken biz ayrı düştük
Keder dağlarını ne zorla aştık
Yazlar ayaz oldu deprem gününde.

Ayakla bir oldu yollar eğrildi
Sen gittin içimde çınar devrildi
Hüzün geldi neşe benden ayrıldı
Düzler yokuş oldu deprem gününde.

Kul Sami yorulma ne yapsan olmuyor
Kime baksan keder yüzü gülmüyor
Bugün sevinç satma kimse almıyor
Yüzler duvar oldu deprem gününde.

Samettin Şenkaya
(Kul Sami)