Deprem Şiiri - Dr Yusuf Polat

Bir yanım kavrulmuş yapraklar
Bir yanım mum ışığı karanlıklar
Bir elimde sonbahar
Bir elimde buz ve kar
Zamana el sallar
Enkaz altı gel git duygular
Toprakta yer arar
Hiçliğe sığınan öksüz hayatlar

Sanma ki teselli var
Ölüdür dünyalık tüm sevdalar
Şehirler karanlık binalar mezar
Var ile yok iç içe yaşar
Bir gözüm güler bir gözüm ağlar
Göçük altından çıktıkça çocuklar
Ölmek mi yoksa yaşamak mı kar
Gidişin seni bitirir kalışım beni yar