Deprem... Şiiri - Sibel Kılıç Sevdayeli

Nemli gözler kendinden geçmişliğini dökerken
Umutları alt üst eden aymazlığınla
güneşi göremeyecek çocuklar bıraktın ardında
Korkularımızı çarpıp yüzümüze duyarsızlığımızın bedelini çiviledin içimize
Acılarımız ağıtlarımız dokunmuyor sana, dokunmayacakta
Çünkü biz dünde böyle tedbirsiz kaderci idik
yarın da böyle olacağız
Biliyorum sen yine geleceksin
Kaçınılmaz sonumuz da dualar toplamaya...

Sibel KILIÇ....