Yatıyorum gecenin bir vakti, soğuk kışın ayazında
Enkaz altında ezilmiş bedenim, uzuvlarım ve umutlarım
Beklemekteyim biçare, aç, susuz nefesim daralıyor
Tutamıyorum kendimi ancak katlanmak zorundayım
Medet bekler iken bizden önce öldü insanlık
İnsanlar ne güne duruyor nerede bu insanlık?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Beğenmenize sevindim. Paylaşırken bunları birilerinin okuyacağını bile düşünmüyordum aslında. Sizin yorumunuzu burada görünce şaşırdım ve çok sevindim.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Beğenmenize sevindim. Paylaşırken bunları birilerinin okuyacağını bile düşünmüyordum aslında. Sizin yorumunuzu burada görünce şaşırdım ve çok sevindim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta