Deprem vurdu, sürgü çekti kapıma.
Kafeste çaresiz, kuşlar gibiyim.
Yalnızca diyorlar, bana ağlama...
Nasıl ağlamayayım? Evladım gitti..!
Çiçeği burnunda, bir taze gömdüm.
Onlarla yaşardım, onlarla vardım,
Yatıyorlar yan yana, asıl ben öldüm,
Nasıl ağlamayayım? Gelinim gitti..!
Küçük bir evimiz, bir lokma aşım,
Nasıl çeker bu acıyı, nasıl bu başım?
Sabahtan kucağımda, dizim üstünde,
Nasıl ağlamayayım? Torunum gitti..!
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!