Densiz Şiiri - Veysel Şimşek

Doğrusu seni insan yerine koydum,
Tanı beni ben ezeldende buydum,
Cahil bozmasından bu sözü duydum,
Anlamadan bana ne dersin densiz.

Soysuza bak kendinden değildir emin,
Böyle olur cahilde çürükse zemin,
İnanmıyor bana et diyor yemin,
Anlamadan bana ne dersin densiz.

Ben her zaman ehli insan seçerim,
Dost elinden zehirde olsa içerim,
Senin gibilere güler geçerim,
Anlamadan bana ne dersin densiz.

Söz söyleme o diyor benim yavuklu,
Ailesine sahip çıkardı olsaydı aklı,
Benim bu dediğim it iki ayaklı,
Anlamadan bana ne dersin densiz.

İyi dostu kötü dostu elerim,
Senin gibileri kalpten silerim,
Dediği sözlere hale gülerim,
Anlamadan bana ne dersin densiz.

Yok arsızın yüzündeki darası,
Herşey bitmiş sanki aşk meşk sırası,
Önce tanı Veysel'i kaçın kurası
Anlamadan bana ne dersin densiz.

Tel:05379590555