Ölmez Dediğim İnsanlar Öldü

Ölmez dediğim insanlar öldü .
Bir kitabı okumaktan çok
bir kitaba yazılası dünler öldü.
Gidenler bir yola,
bir hasretten dönenler .
Bir karanfilin kokusunda,
bir bülbülün uykusunda,
aşk uğruna ölenler öldü .

Her şey sığındı kendine .
Göz yandı özünde .
Öz közü yar eyledi.
Canını canana sunanlar öldü .

Ölmez dediğim insanlar öldü .
Annem öldü mesela .
Haberi yok belki de
ondan önce babam .
O gece döndü ateşe iman .
Bir çiçeği daha soldurdu rüzgar .
Bu ne geçici bir sancı
ne kalıcı bir efkar .
Burada son satırı yazdı bestekar .
Ölmez dediğim şarkılar öldü .

Ölmez dediğim insanlar öldü .
Bir kitabı okumaktan çok
bir kitaba yazılası dünler öldü.
Gidenler bir yola ,
bir hasretten dönenler .
Bir karanfilin kokusunda,
bir bülbülün uykusunda,
aşk uğruna ölenler öldü.

Her şey kaçtı kendinden.
Kaçırdı gözünü özden.
Unuttu özünü döndü dünyaya.
Cananı hiç yere satanlar öldü.