Denkleme Şiiri - Sinan Karakaş

Tebessümü unuttum, gülmüyor artık yüzüm,
Adımı soranlara, diyorum adım hüzün,
Ağaçlar yaprakları, birer birer döktüler,
Ya sana kavuşurum, ya da ölürüm güzün.

Toprakların sinesi, şerha şerha çatladı,
Dağlar bile hüzünden, dayanmayıp patladı,
Yokluğunun vurgunu, aldı aklımı benden,
Ruhum bedenden kopup, göklere kanatlandı.

Ben sana demedim mi, sakın güzü bekleme,
Sakın ola beni de, yokluğa itekleme,
Ben sana geleceğim, diye ümit verseydin,
Hiç gerek kalır mıydı, ölüm denen denkleme.