Prozac en hassas hücremden vuruyor. İçinde sen inliyorsun; hoşuma gidiyorsun. Beyaz vücudun bir nezlenin mendili gibi. Islaksın ve nihayet eriyorsun. En gizli sırların defterini buluyorum. Sevdiklerini yazıyorsun göz ucunla. Yokum. Yerine kaybediyorum defteri. Çığlık atıyorsun. Sen kayıp bir denizkızısın ve farkında mısın? Ölüyorsun.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta