biliyor musun,
atılan her oltadan ne kadar canı yanar denizin
ve ne zaman bir balık takılsa ucuna oltadaki iğnenin
bir evladını daha kaybetmiş gibi
ağıtlar yaktığını denizin.
nereden bileceksin
denizin oltaları sevmediğini...
sen hep dışında kaldın mavinin.
hiç duydun mu;
bir deniz atının dolu dizgin sevdiğini istiridyeyi,
yelelerinde sıralanmış yakamoz ışıltısından külleri
aklına bile getirmeden
istiridyede saklı incileri.
nereden duyacaksın …
ıslanmadın ki hiç dalgalardan…
senin yosun kokmaz ayakların.
sen hiç öptün mü;
denizin çok derinlerinde
vurguna düşmüş bir istiridye avcısını dudaklarından
ve sen hiç gördün mü
çiftesine bulaşmış ölünün kan izlerinden korkmadan
bir deniz atının dört nala uzaklaştığını
kendi derin sularından…
sen hiç denizin ağladığını fark ettin mi;
bir küçük istavritin arkasından.
ve sen;
mercan kayalıklarında kaç sevda saklıdır
kaç kum tanesiyle yazılır denizlerin öyküsü
biliyor musun...
nereden bileceksin,
sen denizi hiç sevmedin ki
sadece karşısında durup derdini döktün.
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri değerli bir şair arkadaşımın görüşleri ışığında yeniden düzenleyerek beğeninize sunarken, yeni şekli ile şiirimi bana daha çok sevdirdiği için de kendisine buradan çok teşekkür ederim.
Tebrik ediyorum..
her şeyin bir canı var degil mi:)))
TÜM YORUMLAR (15)