Gece çökünce şehre.
Son ağını bırakınca denize yalnız tekne.
Bir kedi deniz kenarında binbir hayyallerde,
Beklerde durur,düşsede toprağa diye.
Umut hiçbir zaman senin değildir.
Dağınık bulutlarda rüzgar resmini çizer.
Gökyüzünün içinde martılar söyleşir geçer.
İner usul usul düş,maviden maviye düşer.
Kenarında bir kayanın,hayatı dinler.
Yaşam kurduğun gibi hiç değildir.
Gece korkunca şehre,
Saklanır büyük sandığın kelimelerde.
Hazırsındır adını çoktan söylemeye.
Yinede sevdalanmak için olup bitene;
Sevmek hiçbir zaman,sevmek değildir...
Kayıt Tarihi : 28.4.2009 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sabuncuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/28/denizi-dinleyen-adam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!