ne çok sevdik uzaklarda kalmayı,
ve ne aşklara eyvallah dedik
rakı sofralarında,
acı tütün dumanı gırtlağımızı yakarken,
aç midelerimizi doldurduk
anasonlu gözyaşlarımızla.
şehir, umarsız hayallerin şehri,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta