Denize Dek Düşüş - A Şiiri - Hakan Bintepe

SUNU

yeniden büyük beyaz köpüklerle coşarken deniz
saltanatını yitirmiş bir eski saraylı
yanaşıp kıyısına gökyüzünün
atlıyordu

oysa bilmiyordu ki ölüm
poyraza çevirmesidir havanın
yaz ortasında

1.
ey ruhum sıkı tut denizini teknemle yarışa kalkan yunusların

2.
denizci türküleri mırıldanacağım ben
bir denizci gibi eski
sesimi de taşıyacak
beni taşıyan deniz
bir denizci kadar eski

3.
ah o rüzgarlar ve o hız
(karalar yasak öyle uzaktalar ki karalar yasak)
şimdi ben ve tüm görkemi dilsiz gövdenin
başbaşayız

karşımda - benim kadar denizci, ellerinden belli
gece dingin - kımıldıyor onunsa
korkunç bir kıyıdan aparttığı gövdesi

(birden farkettim onu ve ürktüm - sonra baktım ki salı ardımızda
bizi izliyor, rahatladım)