Denize Bakan Balkonda Şiiri - İsmet Can

Buranın havası farklı
Denizdeki serinlik, ürpertir insanı
Rüzgarında yosun kokusu saklı
Başka boyutlara götürür, insanı

Karşımızda sisli İmralı
Balıkçıların motor sesleri
Ve kollarımda sen
Yad ederiz eskileri

Denize bakan balkonda
Yudumlarız çayımızı
Papatya yapraklarında
Buluruz uğurlu sayımızı

Sigara dumanlarını bırakırız, rüzgara
Dağılır gider, dertlerimiz gibi
Boşalır beynimizde hatıralar
Yokken hiçbir sebebi

İpi koptu; bir uçurtmanın
Kavuştu; özgürlüğüne
Rüzgarla dans eder durur
Aldırmadan ipsiz öksüzlüğüne

Deniz kuşları inat eder
Rüzgarın ivmesine
Plankton savaşında, dalgalar
İzin verir, yüzeye inmesine

Kumdan kaleler, yıkılırlar kıyıda
Öpüşür kayalar, köpüklü sularla
Güneş saat sayıyor, buluşmaya
İnce çizgide ufuklarla

Akşam kızılın da deniz
Turuncuya boyanır
Can havliyle balıklar
Ağ teknesine dayanır

Aksisedasın da deniz uğultusu
Kıyının bulanık suyuyda
Manzarayı izler halde biz
Aşkım kollarımda uyudu