Denizden Esiyor Gün Şiiri - İlhan Arslan

Günlerden bir doğum günü
Bir bebek
Sakalını kaşımakta
Şafağa döllenmiş gece
Ve kasırgaya toplanan rüzgar
Çoğalarak dirhem dirhem
Umudun rahmine yığılmakta

Yine bir doğum günü
Zırhlılar dayanmış kimsesiz sınırlara
Ve insan teni
Kan tadında
Bebekler!
Yaralardan değil
Kan akan memelerden ağlamakta
Ve insanlar hala katliamda
Umudun ezgisini
Sirenlere boğmakta

Bir avuç soytarı
Bekliyor limanda
Denizi susuz koyanlar
Dümen kırıyor çorak toprağa
Taşlardan oyulmuş bir kaptan
Gemiyi batırmış uçsuzlukta
Şimdi nereye dökülür bu çağlayanlar
Maviye kan kızıllığı çalınmazsa!

Bugün deniz yeşermiş
Köpek balıkları değil artık
Rengarenk dil balıkları
Örgütlemiş güzelliklerden kalanları

Bir avuç soytarı
Beklese de liimanda
Doğan günler akmaz mı hayata!
Karanfil Sokağı sussa da
Kan koksa da açacak goncalar
Bir yudum bahar
Çıkmaz mı yaza!

Müttefikler dillere kırbaç vursun
Global dünya alkış tutsun
Satılsın tütün elleri
Satılsın gruzi fenerleri
Sürsün bu adalet (!)
Sürsün...

İşte böyle bayrak gökleri utandırır
Böyle emeller kalem kırdırır
Bilin ki emperyalizmin dölleri
İktidar üreten halkındır!

Şimdi bir şişe şarap
Dökülsün denize
Bin şişe şarap
Dökülsün denize
Taşsın deniz
Sarhoş...
Divane...
Ve dinlesin sesini suskunluğun
Dinlesin özgürlüğün haykırışını
Tükürene kadar
Enginliğine sığınan pasakları
Tükürene kadar
Tarihi yutan mirasçıları.

İskenderun 2003