Denizden Deryalar Şiiri - Nurullah Muslu

Denizi anlatmak istesem acaba mümkün olur mu?
Keşfe çıkan kaptan bilmem ki aradığını bulur mu?
Bu gizemli dünyanın güzelliği akıllarda kalır mı?
Balığın karnında Yunus gibi, bir balık beni alır mı?

Kaşif, her buluşta şaşırır, denizi yeniden tanır…
Kendinden geçer adeta, göz, gönül, efsunlanır…

Dünyada neler varsa, canlı cansız yaşayan,
Aynısını denizlerde, yaratmıştır, yaratan,
Muhteşem bir görüntü ve uyum, bizi şaşırtan,
Her köşesinde cevherler yatan, yaşayanlara vatan…

Dibe vuran duygular aradığını bulur…
Denizin ahengine bakan göz hayran olur…

Öyle gizem saklıdır ki mavi derinliklerde,
Her keşif mutluluk verir denizin her yerinde,
İhtişamlı yakamozlar, âlemlerin dilinde,
İnsanlığa türlü nimet, denizin, ellerinde…

Hikmeti İlahi ile el açar, denize varır…
Denizin cömertliğine, insan şaşırır kalır…

Türlü, türlü balıklar ne güzel yaratıklar,
Denizin sinesinde pırlantalar yakutlar,
Sunmak için insana hazineleri saklar,
Selamet sahilinde mutlu olur insanlar…

Sahilleri tıklım, tıklım kucağına yıkanır…
Denize her ulaşan yeniden doğdum sanır…

Bazen kabarmış, coşmuş, dalgalanmış, taşmıştır,
Rıhtımına ulaşan her gemi, saadete ulaşmıştır,
Yaratan’ın izniyle, boyutlardan geçmiştir,
Aşk ve saadet şerbetini mutlulukla içmiştir…

Denizden ayrı olmaz, yoksa gönül paslanır…
Kutlu bir vuslat için menziline yaslanır…

Kuzeyde denizlerden buzdan dağlar oluşmuş,
O dağların sırrında, Hakk’ın tecellisi buluşmuş,
Sıcak iklimlerde bu dağlar suya dönüşmüş,
Buharlaşıp uçmuş, âlemlere rahmet olarak düşmüş…

Yaratılış mucizesinde sen varsın hayat suyu içine alır…
Arayan kaptanıderya, sonunda mutlaka Allah’ı bulur! ! !
Çünkü sen ne güzel tatsın, çünkü sen abı-hayatsın! ! !